Tijd is Kunst ............. Energie vermenigvuldigd met tijd is gelijk aan kunst. Dat is de formulering van de Wet van Tijd door Jose Arguelles, ook geschreven als T(E) = Art. "Tijd is kunst!"
Energie vermenigvuldigd met tijd is gelijk aan kunst, als een fundamenteel kosmisch principe, impliceert dat het universum zelf een kunstwerk is. En dat geldt ook voor u, tot aan je perfect gevormde oogbollen die nu deze woorden lezen (of perfect gevormde trommelvliezen die naar uw schermlezer luisteren). Wanneer je ver genoeg uitzoomt, is dit duidelijk. De spiraalvormige sterrenstelsels zijn bijzonder elegant in hun draaiing. Zoom een beetje dichter in en het is nog steeds adembenemend: ons zonnestelsel, concentrische ringen in harmonische balans. Zoom nog verder in en je ziet de verbluffend mooie planeet die ons gezamenlijke thuis is. Een prachtige blauwe edelsteen, gevuld met buitengewoon kostbare vormen van leven en energie. Door in te zoomen op microscopische niveaus kom je opnieuw onbeperkte orde en schoonheid tegen. Hoe kunnen we niet concluderen dat deze elegantie zowel het doel als de middelen van het universum zijn in zijn talloze uitdrukkingen? Elegantie zelf drijft alles voorwaarts. Op het zoomniveau van ons dagelijks leven lijkt TIME IS ART misschien een luxueuze, idealistische of utopische affirmatie te zijn. Woorden die je een goed gevoel geven, maar zonder inherente kracht om de wil te sturen. Als "Tijd is kunst", dan is synchroniciteit het medium van "Tijdskunst". Door middel van synchroniciteit maken de kleuren, vormen, harmonieën, aroma's en zelfs smaken van de tijd zichzelf bekend. Nogmaals, uitzoomen naar de hoogst bekende niveaus van de kosmos, is tijd als kunst duidelijker te zien. De universele orde boezemt ons ontzag in met zijn schoonheid. Alles, elke laatste chemische reactie gebeurt precies op het juiste moment en precies op het juiste tijdstip om alles wat er is te creëren en te onderhouden. Maar toch, op aarde, met een scheve standaard van tijdmeting (dat wil zeggen de Gregoriaanse kalender), wordt synchroniciteit een nieuwigheidje - een vluchtige gebeurtenis, een opwindende schok die ons wakker schudt van de dagelijkse sleur. Met elke synchroniciteit (vaak afgedaan als toeval), voelen we voor een kort moment een sprankelend levendig gevoel van verbinding met alles. Maar vanuit het perspectief van de Wet van Tijd is synchroniciteit de universele norm. Mechanische en scheve tijdsnormen (die we, ahum, zelf hebben gecreëerd) hebben ons simpelweg versluierd voor dit feit. Stel je voor dat je een schilderij ging maken, maar elke keer dat je je penseel naar je verf verplaatst, deze zou verdwijnen. Dit is als kunstmatige tijd die ons gevoel van synchroniciteit verstoort. Of je ging naar een band die je altijd live heb willen zien optreden, maar zodra ze het podium betraden, ontplofte het geluidssysteem. De kunstenaars zijn er, de geest van hun kunst is er, maar iets externs verhinderde dat het werd gedeeld... De kunstenaar verheft, veredelt en ontwikkelt een cultuur. Kunst articuleert waarheden uit de diepere gebieden van het bewustzijn van de cultuur waaruit het ontstaat. Gelijktijdig communiceert Tijd's Kunst iets met ons (en met alle bewustzijnspunten in het multiversum) vanuit de diepere gebieden van de multidimensionale kosmos waar we elk een deel van zijn. Om deze overdracht beter te ontvangen, hoeven we alleen onze relatie met de Tijd te veranderen en ons gevoel van synchroniciteit te cultiveren.
Origineel: Time’s art
|